O autyzmie w klasie piątej

Punktem wyjścia do rozmowy o autyzmie w klasie piątej było ogłoszenie dotyczące cichych godzin w znanej sieci marketów. Zasłoniłam zdanie końcowe i rozpoczęłam dyskusję, dlaczego na dwie godziny obsługa sklepu wyłącza muzykę, telewizory i przyciemnia oświetlenie. Nikt nie wpadł na prawdziwe wyjaśnienie tej sytuacji, poszli bardziej w kierunku oszczędzania energii :) 

Źródło: wykop.pl

Postanowiłam trochę im pomóc i naprowadzić na temat dzisiejszej dyskusji. W tym celu posłużyłam się fantastycznym filmikiem "autism and sensory sensivity", który można obejrzeć pod linkiem: kliknij i obejrzyj materiał . Rozmawiamy o tym, że niektórzy ludzie są szczególnie wrażliwi na bodźce, wprowadzamy pojęcie autyzmu. Dzieci dzielą się swoimi przemyśleniami, wiedzą. Dyskusję przelatamy materiałami przygotowanymi przez Fundację JiM Autyzm Help. Materiały można pobrać z tej strony: https://jim.org/lekcja-autyzm/

Wybrałam kilka wypowiedzi i przeczytałam je klasie, m.in:

"Autyzm sprawia, że ciężko zawiera mi się przyjaźnie. Nie umiem rozpoznawać emocji na twarzach innych. Zawsze kiedy z kimś rozmawiam skupiam się na jego nosie. Czy zwróciliście uwagę jakie nosy są fascynujące? Nie wiem kiedy moi koledzy sobie ze mnie żartują, a wszystko co powiedzą rozumiem dosłownie. Czasem, kiedy zastanawiam się nad odpowiedzią, powtarzam sobie to, co przed chwilą powiedział mój kolega. Pozwala mi to na lepsze skupienie uwagi."

"Nie lubię głośnych i tłocznych miejsc. Czuję się w  nich niekomfortowo. Wydaje mi się wtedy, że jednocześnie słyszę wszystkie otaczające mnie dźwięki. Żeby się uspokoić, zakrywam uszy i śpiewam swoją ulubioną piosenkę."

Wyświetlam przepiękny spot dotyczący osób z autyzmem. Dzielimy się refleksjami, wspominam o działalności klubokawiarni "Życie jest fajne".  Spot można obejrzeć pod tym linkiem: kliknij, aby obejrzeć materiał

Na zakończenie wybieram jedną kartę Dixit, wyświetlam ją uczniom i proszę, aby każda osoba indywidualnie nadała jej tytuł. Uczniowie zapisują tytuł na kartce A4, dużymi literami. Na trzy cztery pokazujemy swoje propozycje. Nigdy nie będzie tak, że wszyscy w klasie "wpadną" na to samo. Podsumowujemy lekcję stwierdzeniem, że owszem, osoby autystyczne postrzegają świat nieco inaczej, ale tak naprawdę każdy z nas jest inny i wyjątkowy, inaczej interpretuje to co widzi, na co innego zwraca uwagę, czego potwierdzeniem jest ćwiczenie z kartami obrazkowymi.

* W trakcie opracowywania scenariusza korzystałam z bazy materiałów Fundacji JiM Autyzm Help oraz bloga "Być nauczycielem" http://bycnauczycielem.blogspot.com/